لوییزا می الکات (زاده 1832، درگذشت 1888)، در خانواده‌ای مذهبی در فیلادلفیای آمریکا به دنیا آمد. لوییزا همانند داستان این کتاب، دارای 3 خواهر بود که با الهام از آن ها شخصیت داستانش هایش را نقل می کرد. او در دوران جنگ داخلی آمریکا به پرستاری در بیمارستان مشغول بود و خانواده‌ی فقیری داشت. لوییزا توانست در سومین دهه‌ی زندگی‌اش کتاب زنان کوچک را بنویسد. کتابی که به بیش از 50 زبان ترجمه شده است. محل اتفاق این داستان در شهر بوستون، ایالت ماساچوست آمریکا در اواسط قرن نوزدهم است. از این داستان در اپرا، نمایش موزیکال، برنامه‌های تلویزیونی، هالیوود، بالیوود و انیمه‌های ژاپنی استفاده شده‌است. در زنان کوچک داستان چهار خواهر یعنی مگی، جو، بتی و ایمی را می خوانیم که با مادر و مستخدم سیاه‌پوستشان در یک خانه‌ی قدیمی زندگی می‌كنند. پدر آن‌ها در جنگ است و آنها مجبور می‌شوند که برای غلبه بر مشکلاتشان تلاش کنند و در روزهای سخت، زندگی پر از عشق، امید، همبستگی و ایثار را تجربه کنند. جلد اول زنان کوچک، به اندازه‌ای موفق بود که موجب نوشتن جلد دوم یعنی همسران خوب گردید. لوییزا ادامه این داستان را با دو کتاب به نام‌های مردان کوچک و پسران جو ادامه داد و با درآمد حاصل از چاپ آن‌ها، از پس دغدغه‌های مالی به‌جامانده از دوران کودکی‌اش برآمد.
این کتاب به زبان انگلیسی و میزان سختی آن در سطح Beginner می باشد.

بخشی از متن کتاب:
Mrs. March answered, "I went to Mrs. Hummel's house. She has seven small children. They don't have any food and they're very cold." She looked at her daughters. Then she said, "It's Christmas, girls. Can we give them our food?"
The girls looked at the food. They wanted to eat, but they said quickly, "Oh, yes, Mother. Can we take it?"